Lieve familie en vrienden,

Tussen het werken op het project door is er gelukkig ook wat tijd voor ontspanning en tijd om het mooie land Kenia te ontdekken. Zo ook afgelopen week. Donderdag 20 oktober was een nationale feestdag: Kenyatta Day of Mashujaa Day. De Kenianen vieren op deze dag dat hun land na kolonisatie van de Britten onafhankelijk werd in 1963 en herdenken alle belangrijke vrijheidsstrijders. Zo ook Kenyatta, hij was de eerste president van de Republiek Kenia.

Omdat iedereen vrij is op deze dag, maakten Monique (een andere vrijwilligster) en ik van de kans gebruik om Nairobi eens te bezoeken. We kregen vrijdag ook vrijaf en hadden zo drie dagen om de hoofdstad te ontdekken. Kenia is zo’n veertien keer groter dan Nederland en dus was het een flinke reis. Om de 450 kilometer te overbruggen namen we de Madaraka Express. Dit is een trein die dwars door het safaripark Tsavo East kruist en dus hoopten we wat wilde dieren te zien. En ja hoor, we waren nog maar net onderweg toen we al een grote groep zebra’s langs het spoor zagen staan! Verder zagen we nog een paar olifanten, wat gazelles en een heleboel apen.

Rond het middaguur kwamen we aan in Nairobi en liepen de rest van de middag rond in de stad. We kwamen tot de conclusie dat Mombasa toch een stuk mooier is. Hoewel Nairobi een best groot businesscentrum heeft met hoge flats, was er weinig van de gezellige sfeer van Mombasa terug te vinden. Na toch even lekker de benen gestrekt te hebben, gingen we vroeg naar bed. De volgende dag werden we namelijk opgehaald door Stephen, die ons mee op een dagtour zou nemen. Na een uur rijden stopten we als eerste bij de Great Rift Valley. Dit is een enorme vallei, die strekt van Libanon tot Mozambique, zo’n 50 km breed. Ik maakte hier een praatje met de eigenaar van een souvenirwinkel, die me interessante weetjes vertelde over de 42 verschillende stammen hier in Kenia. Iedere stam heeft zijn eigen tradities en cultuur. Zo is voor alle Kenianen verboden om messen/speren te dragen, behalve voor de Masaai stam. “That’s the way they live”, zei hij schouderophalend. Het lijkt me voor de regering een grote uitdaging om al deze 42 subcultuurtjes te vangen in een land. Geen wonder dat er nog al eens conflicten tussen stammen zijn…

Daarna reden we door naar Nationaal Park Hell’s Gate. Een beetje een vreemde naam, maar wat een prachtige natuur! Het park was ontstaan na een grote vulkaanuitbarsting, dus op de wegen was nog allerlei vulkanisch gesteente te vinden en de rotswanden waren indrukwekkend. Bij de ingang stapten we, jawel, op de fiets! We gingen namelijk een fietssafari doen. Er zullen mensen zijn die nu gaan lachen, omdat ik helemaal niet zo van fietsen houd, maar dit was een bewuste en vrijwillige keuze hoor ;) Gedurende 8 km zagen we zebra’s, buffels, giraffes, pumba’s, klipdassen en verschillende vogels, allemaal gewoon vanaf de fiets. Daarna maakten we een 1 uur durende hike door de natuur, met uitzicht over een hele diepe, indrukwekkende kloof. (Voor de mensen die het interesseert: hier is de film the Lion King opgenomen!). Onze gids wist allemaal interessante weetjes over de flora en fauna en liet ons op de mooiste plekjes poseren voor een foto. Daarna hobbelden we weer 8 km terug op ons fietsje, wat toch wat zwaarder en langzamer ging dan de eerste helft… Het was inmiddels midden op de dag en er stond geen zuchtje wind. Ik krijg het spontaan warm als ik daaraan terugdenk!

Gelukkig stond er twee heerlijke borden spaghetti voor ons klaar bij een restaurantje aan Lake Naivasha, de volgende stop. Toen ons energielevel weer op peil was, volgde het tweede deel van de tour: een rondvaart op het meer. We voeren langs het topje van een oud hotel, dat iets te dichtbij de kant geplaatst was en dus helaas was opgeslurpt door het meer. Ditzelfde gold voor twee kleine eilandjes, die vroeger één waren en verschillende bomen, die nog net boven water kwamen. Ook zagen we een eiland waar een nijlpaardenfamilie lag te zonnen. Ik vroeg of dat niet gevaarlijk was voor de vissers. Zij lopen namelijk gerust tot hun borst het water in om hun netten uit te zetten, omdat de meesten te arm zijn voor een boot. Er zijn weleens ‘conflicten’ bevestigde hij. Als een visser te dichtbij komt, hapt een nijlpaard uit zelfverdediging van zich af, en gezien de enorme kaken van deze kibokolijkt dat me absoluut niet prettig… Daarna voeren we door naar de flamingo’s, pelikanen, en nog veel meer vogels waarvan ik de naam niet heb onthouden, prachtig! Na een zeearend gevoerd te hebben, kwam er toch echt een einde aan de trip en bracht Stephen ons terug naar Nairobi.

De volgende dag hadden we nog een paar uur, die we besteed hebben in het Nationaal Museum van Kenia. Er waren veel verschillende dingen te zien, van de opgezette ’Big Five’ tot geschiedenispanels, verentooien, authentieke muziekinstrumenten, speren en portretten. Na een lekkere pizza op het treinstation was het om 15:00 toch echt tijd om weer naar Mombasa te gaan. Met een oranje lucht van de ondergaande zon spotten we weer heel veel dieren: een kudde olifanten en zelfs wat giraffen vlak langs het spoor! Onze vaste tuktuk-driver Jeff stond ons op te wachten en begroette ons vrolijk vanuit zijn rammelde, puffende tuktuk vol met lampjes. Feilloos zigzagde hij tussen het verkeer door en zette ons netjes af bij Akogo. Hier ploften we puffend op de veranda, we waren weer thuis!

Groetjes,

Dianne

P.S. Voor foto’s van dit tripje kun je terecht onder het kopje ‘Foto’s’!